Συζητούσαν δυο κυνηγοί άγριων ζώων στο μπαρ και εξιστορούσαν ο ένας στον άλλον τα κατορθώματα τους στις άγριες ζούγκλες και τις Αφρικανικές σαβάνες.
Κάποτε βρισκόμουν στην ζούγκλα . Εκεί λοιπόν που περπατούσα ήσυχος και αμέριμνος ακούω πίσω μου βήματα .
Γυρνάω λοιπόν και τι να δω! Με είχε πάρει απο πίσω ένα τεράστιο λιοντάρι .
Κόντεψα να μείνω απο την τρομάρα μου … Τι να κάνω;;…
Άρχισα να τρέχω , να τρέχω, όσο πιο γρήγορα μπορούσα . Μπροστά εγώ , πίσω το λιοντάρι . Έτρεχα , έπεφτα .. έτρεχα , έπεφτα .
Όμως ευτυχώς αυτό δεν με προλάβαινε .
– Και καλά .. του λέει ο άλλος με το στόμα ανοιχτό . Απορώ πως δεν … τα έκανες πάνω σου βρε άνθρωπε μου . –
Καλά , του απαντάει ο άλλος … που νομίζεις ότι σκόνταφτα και έπεφτα συνέχεια ;;;;
